De voorstelling BlackWhite Game verleidt je tot een zoektocht naar balans en harmonie: in de mens zelf, in de liefde tussen twee mensen, in de maatschappij, de natuur, het heelal en verder. BlackWhite Game is een dynamisch project waarbij samengewerkt wordt met musici, wetenschappers, dansers en interaction designers.

Samenwerking | (co)productie
Intro in Situ, Theater aan het Vrijthof/AINSI, VIA ZUID

Te zien:

• PAS Festival, Maastricht: september 2016
• opROER, Roermond: september 2016
• Domani, Venlo (Ouverture): september 2016
• Theaterhoeve Horckerhof, Baexem: oktober 2016
• AINSI, Maastricht: december 2016
• TEFAF Festival, Maastricht (Theater aan het Vrijthof): maart 2017

Tweede productie van de M31 Foundation onder leiding van regisseur Robin Coops. De audiovisuele performance schetst een wereld die door de snelheid van onze technologische vooruitgang totaal veranderd is.

De wetenschapper Löw ontwaakt uit een jarenlange coma en ontdekt dat de wereld totaal veranderd is. De gehele mensheid is met elkaar verbonden via een digitaal netwerk en bestaat alleen nog als digitale informatie. Het is een oceaan van mooie herinneringen, gelukzalige ervaringen, waar de dood is overwonnen en verdriet niet meer bestaat.

Löw is de enige overgebleven mens van vlees en bloed. Hij ontmoet Roxanne, zijn ex-geliefde, in het digitale netwerk. Zij neemt hem mee in het nieuwe netwerk, maar Löw is opzoek naar herinneringen die Roxanne uit de weg lijkt te gaan. Dat brengt hem tot het inzicht dat zijn eerdere uitvinding verantwoordelijk is voor deze nieuw gecreëerde werkelijkheid. Het stelt hem ook voor de keuze: ga je mee in de vooruitgang of blijf je alleen achter?

Robin Coops: ‘Hadden onze overgrootouders ooit kunnen bedenken dat we op ieder moment van de dag met een draagbaar kastje op zak zouden lopen en daarmee over de hele wereld bereikbaar zouden zijn? Wie kan zeggen waar Virtual Reality of Augmented Reality ons zal brengen, hoe artificiële intelligentie een nog grotere invloed op onze levens zal hebben en men in de verre of zelfs nabije toekomst deze tekst niet meer hoeft te lezen aangezien we niet meer met woorden hoeven te communiceren? Als wij morgen ons brein veilig kunnen uploaden, waarom zouden we dat dan niet doen? De mens streeft van nature naar evolutie, naar minder pijn, naar een langere levensduur. Pijn en verdriet zijn onderdeel van de mens die wij nu zijn maar willen wij deze mens wel blijven? In wat voor wereld wensen wij te leven en in hoeverre hebben wij hier de controle over?’

Cast en team
Performer (Löw): Mingus Dagelet
Stem (Roxanne): Mehrnoush Rahmani
Regie-concept: Robin Coops
Tekst: Sytze Schalk
Dramaturgie: Florian Hellwig
Compositie: Eric Magnée
Visuals: Karl Klomp
Scenografie: Maze de Boer
Lichtontwerp: Wijnand van der Horst
Kostuums: Martijn Kramp
Productie: Janneke Lindner
Techniek: Colin Kassies

Producent: M31 Foundation
Coproductie: Ins Blau & VIA ZUID

Samenwerking
FPK, AFK, Prins Bernhard Cultuurfonds, VIA ZUID, gemeente Leiden, Letterenfonds, Academiegebouw Leiden, Ins Blau, Compagnietheater, Toneelschuur, Verkadefabriek, Theater Kikker, Theater aan het Vrijthof, TEFAF en Maastheater

Te zien:

• Ins Blau, Leiden: oktober 2017
• Compagnietheater, Amsterdam: oktober 2017
• Splendor, Amsterdam (lezing): oktober 2017
• Toneelschuur, Haarlem: november 2017
• November Music, ’s Hertogenbosch: november 2017
• Theater Kikker, Utrecht: december 2017
• AINSI, Maastricht: maart 2018

‘Hij heeft geen grenzen overgestoken, de grenzen zijn hem overgestoken’ – David van Reybrouck.

De Stichting Maastrichtse Componisten organiseert in het jaar waarin een kwart eeuw Verdrag van Maastricht wordt herdacht, het theatraal concert Over grenzen. Een voorstelling die de verbinding legt tussen Euregionale muziek en de betekenis van grenzen in de Euregio.

Het persoonlijke verhaal van een inwoner van de Euregio toont aan hoe invloedrijk grenzen waren. De muzikale voorstelling nodigt de bezoeker uit na te denken over de waarde, betekenis en omgang met grenzen in onze tijd. Wat doen grenzen met mensen?

Het verhaal wordt ingebed in een muzikaal programma met composities voor saxofoonkwartet van het drietal componisten Antoine Dawans, Jean Lambrechts en Marijn Simons. Hun composities, vertolkt door A’Meuse Saxophone Quartet, hebben de zoektocht naar muzikale grenzen met elkaar gemeen. Actrice Nina Willems laat in de regie van Robin Coops het verhaal en de muziek met elkaar versmelten. Ook in de scenografie en de vormgeving van het theaterconcert door Laura Wallrafen worden de juiste grenzen getrokken, die bepalend zijn voor Over grenzen.

Credits
MUZIEK: Antoine Dawans (B), Jean Lambrechts (NL) en Marijn Simons (NL)
REGIE: Robin Coops
VERTELLER: Nina Willems
SCENOGRAFIE: Laura Wallrafen
MUSICI: A’ Meuse Saxophone Quartet (Annick Henquet, Jori Klomp, Adèle Querinjean en Thibault Collienne)

Samenwerking | (co)productie
Stichting Maastrichtse Componisten & VIA ZUID

Een opera voor 15 instrumentalisten en 7 zangers geschreven in het con­cen­tratiekamp There­sien­stadt door Vik­tor Ull­mann en Peter Kien. In de meest deplorabele omstandigheden denkbaar voltooit Victor Ullmann de opera Der Kaiser von Atlantis. De kampleiding verbiedt na enkele repetities een eerste uitvoering. Enkele maanden later wordt Ullmann samen met alle muzikanten op transport naar Auschwitz gezet.

Der Kaiser von Atlantis gaat over een keizer die een heilige oorlog start waarin iedereen tegen iedereen moet vechten. Het personage ‘de Dood’ komt echter in opstand waardoor niemand meer kan sterven. Er is slechts een manier om dit ongedaan te maken: de keizer moet zichzelf opofferen en overgeven aan de Dood.

Op 16 december 1975 beleefde de lange tijd verloren gewaande opera haar wereldpremière in Theater Bellevue. Precies veertig jaar later, op 16 december 2015, gaf Robin Coops in Theater Bellevue een presentatie over hun nieuwe enscenering van Der Kaiser von Atlantis.

Coops: ‘Waarom zou een jonge regisseur, die nog nooit een oorlog heeft mee gemaakt, deze opera willen opvoeren? Mijn generatie moet een positie tot de wereld bepalen; behalve Nederlanders zijn we wereldburgers. Oorlogen, schendingen van mensenrechten en vluchtelingen zijn van alle tijden. Bovendien is de opera van grote klasse. Het werk staat onder meer in de traditie van Schönberg en heeft trekken van composities van Kurt Weill.’

Samenwerking | (co)productie
M31 Foundation i.s.m. de Nederlandse Reisopera, Theater na de Dam, Het New European Ensemble en VIA ZUID

Te zien:

• Com­pag­ni­ethe­ater, Amsterdam (The­ater na de Dam): mei 2016
• Wilminktheater, Enschede: mei 2016
• Orpheus, Apeldoorn: mei 2016
• AINSI, Maastricht: mei 2016

Afstudeervoorstelling

Flynn, een beeldend kunstenaar, kan na een herseninfarct niet meer zeggen wat hij denkt. Hij heeft een zware vorm van afasie en zijn geheugen laat hem in de steek.

Zijn herinneringen zijn een labyrint geworden. Telkens opnieuw ziet hij flarden voorbijkomen van zijn leven.

Afwisselende beelden van kort en lang geleden.

Hij ziet zichzelf, zijn zoon, zijn favoriete zanger Bryan Ferry en hoort de stem van iemand uit een ver verleden.

Wie was hij eigenlijk? Heeft hij in zijn leven de juiste keuzes gemaakt? Waarom telkens die teleurstelling?

En waarom vliegen er nu alleen nog maar zwarte wormen om hem heen?

The Words Are Not In Their Proper Place is een voorstelling over de dingen die voorbijgaan, alleen nog maar terugkomen in gedachten, over afscheid nemen, nog een keer jong willen zijn en over de schoonheid van het leven.

Credits
Regie & concept : Gilles Groot
Spel: Hans van Leipsig & Thomas van Luin
Dramaturgie: Niels Nuijten
Geluidsontwerp: Gilles Groot & Jelle Hoekstra
Coaching: Christophe Aussems
Poster ontwerp: Lies van Damme
Coproducent: VIA ZUID
Geïnspireerd op de spreekstukken Zelfbeschuldiging en Kaspar van Peter Handke
Met dank aan: Het nieuwstedelijk, Toneelacademie Maastricht, Dennis Meyer, Tom Blokdijk & Rene Daniëls

Te zien:

• Löss Theater, Maastricht: december 2017
• Cultuurhuis Heerlen: maart 2018

Day Dream Space, een project van Audrey Apers en Tim Scheffer start vanuit een nieuwsgierigheid naar ‘dagdromen’ en de vertaalbaarheid van deze thematiek naar een ervaring in beeld en beweging.

Ze maakten een installatieperformance, die evolueert en opgezet is als een doorlopend creatief onderzoek. Ze verkennen de grens tussen binnen en buiten en ontmoeten mensen in een gesloten maar poreuze ruimte, bewoond door de performer.

Day Dream Space is een onconventionele theatrale ruimte voor maximaal tien mensen. Het doel is om een autonome ruimte te creëren, die in elke context geplaatst kan worden en tegelijkertijd volledig los staat van de plek waar de ruimte zich bevindt. Het publiek betreedt de dagdroom via een opstapje door een schuifdeur, die zich opent en achter je weer sluit. Aangekomen in de doorgang, een hal, een tunnel, wordt de persoon aangetrokken door de convergerende openheid, om op het centrale moment van onze dagdroom aan te komen. Hier ontstaat plaats voor ontmoeting. Performer en publiek delen samen een ervaring.

Een performer is aanwezig in de installatie als inwoner van deze ruimte. De performer voert acties uit die spelen met ruimte en gevoel voor tijd. Door geluid, licht en het lichaam te manipuleren, probeert de uitvoerder de realiteit van de bezoekers te verschuiven, waardoor de bezoeker het gevoel van tijd en ruimte loslaat.

Audrey en Tim nodigen mensen uit om de ruimte één voor één te betreden en zo echt onderdeel te worden van het werk. Hun voornaamste onderzoeksvraag is: hoe kunnen we mensen bewust maken van hun dagdromen? Hoe kunnen we mensen vrij laten voelen in een ruimte die we creëren, een plek tussen een binnen- en buitenwereld?

Maker, danser en performer: Audrey Apers | Maker, installatie-ontwerper en producent: Tim Scheffer | Coaching: Marieke Breyne, Jean-Marie Oriot & Ronald Wintjens | Met dank aan: Grensverleggers

Coproductie: Stichting Zomerparkfeest, SALLY Dansgezelschap Maastricht en VIAZUID

Te zien:

• Galerie Wilms, Venlo: juni 2018 (vooronderzoek)
• Zomerparkfeest, Venlo: augustus 2018
• Cultura Nova, Heerlen: augustus en september 2018

Een fotografisch en lichamelijk onderzoek waarin het lichaam worstelt met architectuur, vlees met baksteen, de horizon met het kader.

SUBJECT/OBJECT is een doorlopend onderzoek naar de mens in de stedelijke omgeving. Na een eerste onderzoek in Maastricht en Eindhoven richte Scheuermann de lens op Amsterdam-Noord, een vrijplaats voor de moderne mens.

Hoe verhouden wij ons vandaag de dag ten opzichte van deze openbare omgeving die van niemand en tegelijkertijd van iedereen lijkt te zijn? Hoe beïnvloedt de ander ons in onze dagelijkse weg? Hoe geven wij die vorm en vormen wij ons zelf daarin? In een poging het innerlijk samen te laten vallen met de uiterlijke wereld zien wij een overzicht aan beelden.

Te zien tijdens Over het IJ Festival 2018 in Amsterdam.