In er is geen ritme er is regen onderzoekt Boris de Klerk de stilte tussen de woorden in. Via herhalende zinnen in een steeds vertragende cadans verschuift de betekenis van de woorden meer en meer naar de stiltes die erop volgen, om er uiteindelijk in te verdwijnen. Door de taal en de stiltes via een meerkanaals speaker-installatie steeds verder door de ruimte heen te verspreiden probeert hij zowel het gonzen van de woorden en de zinnen, als de leegtes die erop volgen, ritme en richting te geven.

er is geen ritme er is regen is een productie die mede tot stand is gekomen door ondersteuning van SoAP Maastricht.