Gilles Groot (NL, 1994) studeerde eind 2017 af aan de regieopleiding van de Toneelacademie Maastricht. Met zijn voorstellingen reflecteert hij op zijn eigen leefwereld van jonge, blanke Nederlander en vergelijkt die met de werelden die hij (nog) niet kent; werelden die worden vertegenwoordigd door fictieve en non-fictieve figuren. Hij zoekt daarbij verbanden die in eerste instantie niet aanwezig lijken te zijn.

Gilles vindt het van groot belang dat het theater altijd opnieuw uitgevonden moet worden. Het theater moet constant over zichzelf als vorm blijven nadenken. Wat is het medium theater, wat kunnen wij ermee en hoe gaan we er in de huidige tijd mee om? Zo onderzoekt hij elke keer weer opnieuw de ruimte waarin zijn voorstellingen zich afspelen, de manieren van spelen en de rol van het publiek.

Gilles Groot begint zijn werkproces meestal met een uitgebreid onderzoek. Hij sprokkelt boeken, theaterstukken, kunstwerken, foto’s, speelfilms, videofragmenten en geluidsopnames bij elkaar. De collage die daaruit volgt, is de basis voor de voorstelling.

In 2015 maakte Gilles in samenwerking met Nora Ramakers de voorstelling Preface over de selfie-cultuur en narcisme, geïnspireerd op de wereldberoemde roman The Picture of Dorian Gray van Oscar Wilde.
 Gilles liep in 2016 stage bij Johan Simons die op de Toneelacademie Maastricht de afstudeervoorstelling van de vierdejaars acteurs regisseerde en bij De Lankmoedigen in de regie van Joeri Vos (Toneelgroep Oostpool). In datzelfde jaar maakte hij onder het dak van de Veenfabriek de voorstelling Sunset Stories met 7 Syrische vluchtelingen.

In 2017 schreef en regisseerde Gilles zijn eerste afstudeervoorstelling Alles Wat We Wilden over een jonge regisseur die wanhopig bevestiging zoekt bij zijn moeder bij het maken van een theatervoorstelling, geïnspireerd op de Hamletmachine van Heiner Müller.